In de wereld van het boksen is een bijnaam nooit zomaar een naam. Het is een persona, een reputatie die de vechter vooruitsnelt nog voor de eerste bel heeft geklonken.
Een goede bijnaam is als een wapen voor de man in de ring. Het is de psychologische oorlogsvoering die begint bij de aankondiging en deel uitmaakt van de mythe die wordt opgebouwd rond een vechter.
Van de onverwoestbare knokkers uit de begindagen tot de moderne iconen van nu, de bijnaam is een onlosmakelijk onderdeel van de sport. Wij doken in de archieven en selecteerden de meest memorabele en meest krachtige bijnamen uit de boksgeschiedenis.
Giacobbe "Jake" LaMotta was een natuurkracht, zowel binnen als buiten de ring. Zijn bijnaam, 'The Raging Bull', was de perfecte samenvatting van zijn woeste stijl: meedogenloos, vurig en onverzettelijk.
LaMotta's woede was de brandstof voor iconische gevechten, zoals zijn oorlogen met Sugar Ray Robinson, maar overschaduwde ook zijn turbulente privéleven. Vereeuwigd in de film van Martin Scorsese, is deze bijnaam net zozeer een psychologisch portret als een bokslegende.
De rechterhand van Thomas Hearns was als de kogel van een sluipschutter, wat hem de huiveringwekkende bijnaam 'The Hitman' opleverde.
Hoewel hij begon als de 'Motor City Cobra', een verwijzing naar zijn roots in Detroit en zijn venijnige precisie, verwoordde 'The Hitman' de dreiging van zijn eerste 17 knock-outs op rij beter. Hearns' slanke postuur verbloemde zijn verwoestende kracht, wat hem in de jaren '80 tot een gevreesde tegenstander maakte in meerdere gewichtsklassen.
Alsof het uit een film noir uit de jaren '30 komt, is 'Touch of Sleep' een poëtische knipoog naar het vermogen van DaVarryl Williamson om tegenstanders naar dromenland te sturen met zijn keiharde rechterhand.
Hoewel zijn professionele carrière nooit zijn belofte als amateur waarmaakte, vat de bijnaam de brute essentie van het boksen perfect samen: het uitdelen van een knock-out. Het is een bijnaam die blijft hangen, zelfs nu zijn dromen van een wereldtitel allang zijn vervaagd.
De bijnaam van Andrew Lewis heeft een geweldig achtergrondverhaal. Als zevenjarige amateur sloeg de in Guyana geboren New Yorker een tegenstander zo hard dat de arme jongen beweerde "zes hoofden" te zien en opgaf. 'Six Heads' bleef hangen en paste perfect bij de enorme kracht van Lewis.
Met 20 knock-outs in 23 overwinningen, waaronder een zege op James Page voor de WBA-weltergewichttitel, is deze bijnaam pure boksfolklore.
Bekend als "Manos de Piedra" in zijn geboorteland Panama, is de bijnaam 'Hands of Stone' van Roberto Durán van koninklijke allure. Het gerucht gaat namelijk dat hij ooit een paard neersloeg met een enkele stoot (althans, dat beweerde hij zelf graag).
Alom geprezen als de grootste lichtgewicht ooit, terroriseerden Durán's granieten vuisten en woeste geest tegenstanders in vier verschillende gewichtsklassen. Deze bijnaam is net zo duurzaam als zijn nalatenschap
De bijnaam van Michael Nunn, 'Second to None' (Ongeëvenaard), was een gedurfde verklaring van suprematie. Als een zijdezachte maar meedogenloze linkshandige vechter, maakte Nunn de hype waar door eind jaren '80 en begin jaren '90 wereldtitels te veroveren in het middengewicht en super-middengewicht.
Zijn bijnaam straalde zelfvertrouwen uit en daagde tegenstanders uit om hem ongelijk te bewijzen. Weinigen kregen dat voor elkaar, want Nunns gladde stijl en kracht waren vaak 'Second to None'.
Met zijn 1,78 meter en een vedergewicht postuur leek Alexis Argüello niet imposant, maar 'The Explosive Thin Man' (In het Nederlands: 'De Explosieve Dunne Man') was een echte destroyer, die ondanks zijn slanke bouw een ware knock-outmachine was.
De Nicaraguaanse legende was een drievoudig wereldkampioen die elegantie combineerde met verwoestende kracht. Zijn bijnaam vat zijn bedrieglijke voorkomen perfect samen.
Atlantic City staat bekend om orkanen, maar Arturo Gatti bracht de 'Thunder'. Zijn gevechten waren elektriserend en met zijn flitsende acties hield Arturo Gatti de fans op het puntje van hun stoel. Zijn meedogenloze stijl en ijzeren kin creëerden stormen die tegenstanders moeilijk konden doorstaan.
Als een menselijke highlight-reel leverde "Thunder" Gatti drama dat de gouden eeuw van het boksen in de jaren '90 en 2000 definieerde.
Marvin Hagler omarmde zijn bijnaam niet alleen, maar ging zelfs een flinke (juridische) stap verder. In 1982 veranderde hij zijn naam wettelijk in "Marvelous Marvin Hagler", omdat hij het zat was dat de media zijn gekozen bijnaam bleven negeren.
Als een middengewicht titaan waren Haglers meedogenloze oorlogen tegen vechters als Thomas Hearns en John Mugabi zeker schitterend te noemen. Zijn bijnaam was een testament aan zijn grootsheid en onwrikbare wil.
Eenvoudig maar krachtig, 'The Real Deal' (De Ware) vatte de essentie van Evander Holyfield perfect samen. Van cruisergewicht tot zwaargewicht, Holyfield bracht vaardigheid, vechtershart en onbevreesde kracht.
Zijn verrassende overwinning op Mike Tyson in 1996 - waarbij hij 'Iron Mike' zowel fysiek als mentaal wist te overklassen - toonde zijn onverzettelijkheid. Deze bijnaam is een eerbetoon aan een krijger die altijd authentiek was, zowel binnen als buiten de ring.
Let op: odds kunnen onderhevig zijn aan veranderingen
Alleen beschikbaar voor nieuwe klanten van 24 jaar of ouder. Min. storting vereist. Uitbetalingen zijn exclusief wedkredieteninzet. Algemene voorwaarden, tijdslimieten en uitsluitingen gelden.