Wimbledon Iconen: Pete Sampras

Pete Sampras is met zeven enkelspeltitels de op één na succesvolste mannelijke speler in de geschiedenis van het Wimbledon Open tijdperk. Hij staat op dezelfde hoogte als Novak Djokovic en moet allen Roger Federer boven zich dulden.

De Amerikaan had het record in zijn eentje in handen tot 2013 en behield het gedeelde record tot Federer's laatste Wimbledon-overwinning in 2017.

Sampras' overwinningen kwamen tijdens een acht jaar durende periode van dominantie in de jaren tussen 1993 en 2000.

De Amerikaan zou echter nog maar twee keer op Wimbledon verschijnen - hij bereikte in 2001 de vierde ronde en in 2002 de tweede ronde - voordat hij in 2002 op slechts 31-jarige leeftijd uit de sport stapte.

Wat	Wimbledon 2023
Waar	All England Club, Londen, Engeland
Wanneer	maandag 3 juli t/m zondag 16 juli, 2023
Waar te zien	bet365 Sport Livestreams & Eurosport
Odds mannen	Novak Djokovic 1.61 Carlos Alcaraz 4.33 Daniil Medvedev 17.00 Jannik Sinner 19.00 Nyck Kyrgios 29.00

Tienersensatie wint zijn eerste slam

Sampras werd prof op 16-jarige leeftijd in 1988 en maakte meteen vorderingen en eindigde het jaar op de 97e plaats op de ATP-ranglijst.

Bij zijn debuut op Wimbledon in 1989 verloor hij in de eerste ronde met een vier sets nederlaag tegen de Australische dubbelspecialist Todd Woodbridge, maar iets meer dan een jaar later, op de US Open van 1990, boekte hij reeds zijn eerste van 14 Grand Slam-overwinningen.

Sampras was 19 toen hij in straight sets de US Open finale won van Andre Agassi, waarmee hij de jongste mannelijke kampioen in de geschiedenis van de US Open werd.

Zijn krachtige stijl van serveren en volleyen maakte hem bij uitstek geschikt voor de snellere banen en hij werd al snel gezien als een waarschijnlijke toekomstige winnaar van Wimbledon.

Hij verloor echter drie van zijn eerste vier wedstrijden in het enkelspel op de All England Club totdat hij in 1992 de halve finales wist te bereiken.

Sampras maakte in 1992 een onheilspellende opmars en verloor slechts één set in zijn eerste vijf wedstrijden, voordat hij met 7-6 6-7 4-6 2-6 verloor van Goran Ivanisevic.

Pistol Pete heerst op Wimbledon

Ten tijde van Sampras' vijfde deelname aan Wimbledon had Pistol Pete, zoals hij inmiddels vanwege de snelheid van zijn opslag werd genoemd, aan 12 Grand Slams meegedaan, met als enige overwinning de US Open van 1990.

Hij arriveerde echter als nummer één in Londen en liet van begin tot eind zijn kwaliteit zien.

Sampras kreeg het zwaar te verduren in zijn kwartfinale tegen Agassi (de titelverdediger) en won met 6-2 6-2 3-6 3-6 6-4, maar hij domineerde Boris Becker in de halve finale, won in straight sets en versloeg landgenoot Jim Courier met 7-6 7-6 3-6 6-3 in de finale.

Wimbledon voor de eerste keer winnen was een belangrijk moment voor Sampras, die dat usucces snel opvolgde met successen op de 1993 US Open en de 1994 Australian Open. Dat betekende dat hij de regerend kampioen was van drie van de vier Grand Slams.

Sampras' pogingen om alle vier de Grand Slam-titels in handen te houden, eindigden in 1994 in een teleurstelling op de French Open met een verlies in de kwartfinale van Courier, maar zijn succes op Wimbledon zou doorgaan.

Later die zomer verloor Sampras slechts één set op weg naar zijn tweede overwinning op Wimbledon, maar in 1995 werd hij een stuk harder aangepakt voordat hij de titel won met een 6-7 6-2 6-4 6-2 overwinning op Becker.

Sampras dacht inmiddels aan het uitdagen van vijfvoudig kampioen Bjorn Borg als de meest productieve Wimbledon-winnaar van het Open Tijdperk, maar zijn vooruitgang werd het volgende jaar een halt toegeroepen.

De late terugtrekking van Thomas Muster resulteerde in een plaatsing voor de goed serverende Nederlander Richard Krajicek, die de plaats van de Oostenrijker in Sampras' kwart van de loting innam.

Krajicek's effectiviteit op de grasbanen hielp hem om met een verbazingwekkende 7-5 7-6 6-4 de kwartfinale te winnen van Sampras en uiteindelijk het toernooi te winnen.

Sampras' nederlaag tegen Krajicek was zijn enige verlies in 54 wedstrijden in het enkelspel op de All England Club tussen 1993 en 2000.

Records sneuvelen voorafgaande aan een snel pensioen

Op zo'n teleurstellende manier verliezen van Krajicek was een grote tegenslag, maar Sampras bouwde zijn aura van onoverwinnelijkheid op de grasvelden van Wimbledon al snel weer op.

Hij versloeg in 1997 de eerste finalist van Wimbledon, Cedric Pioline, en sloeg in de finale van 1998 Goran Ivanisevic van zich af om zo zijn vijfde Wimbledon-titel te winnen en op gelijke hoogte te komen met Borg.

Sampras overtrof Borg door nog meer titels te winnen in 1999 en 2000 en er leek nog genoeg ruimte voor nog meer succes.

De Amerikaan was pas 29 toen hij zich opmaakte voor een vijfde opeenvolgende Wimbledon-titel in 2001, maar zijn titelverdediging werd in de vierde ronde beëindigd door de rijzende ster Federer, die met 7-6 5-7 6-4 6-7 7-5 zegevierde in een spannende wedstrijd.

Sampras deed een jaar later voor het laatst mee aan Wimbledon. Hij verloor in de tweede ronde van de niet zo bekende Zwitser, George Bastl, maar zorgde later dat jaar voor een sprookjesachtig einde van een glorieuze carrière met een 6-3 6-4 5-7 6-4 overwinning op zijn oude rivaal Agassi in de finale van de US Open 2002.