Wimbledon: Een gids voor de All England Club

Van de vier Grand Slams die het tennis rijk is, staat er misschien niet een zo hoog aangeschreven als Wimbledon. Wij kijken naar wat de All England Club nou zo bijzonder maakt.

De oudste van het kwartet is zonder twijfel ook de meest iconische en dat is voor een groot deel te danken aan de verschillende tradities die gedurende de lange geschiedenis van het toernooi intact zijn gebleven.

De begindagen van de All England Club

De kampioenschappen van Wimbledon worden al sinds 1877 gehouden op de All England Lawn Tennis and Croquet Club. In het begin werden de kampioenschappen in het nabijgelegen Worple Road gehouden, voordat de club in 1922 verhuisde naar de huidige locatie op Church Road.

Een 200-koppig publiek keek toe toen Spencer Gore de eerste titel in het heren enkelspel naar zich toe trok. In 1884 werden de kampioenschappen uitgebreid met een herendubbeltoernooi en het eerste vrouwenenkelevenement.

Norman Brookes uit Australië werd de eerste niet-Britse deelnemer die de titel in het enkelspel won. Zijn overwinning in 1907 luidde bovendien een periode van dominantie in, die tot op de dag van vandaag eigenlijk niet meer is geëvenaard.

Sinds Brookes' overwinning zijn slechts drie Britten erin geslaagd de titel bij de mannen te veroveren. Twee daarvan waren in het Church Road-tijdperk: Fred Perry van 1934 tot 1936 en meer recent Andy Murray, die in 2013 een einde maakte aan een lange en pijnlijke periode zonder echt succes en drie jaar later de titel opnieuw won.

Het succes van de internationale sterren zorgde ervoor dat Wimbledon erkenning kreeg, niet alleen in thuisland Groot-Brittannië, maar ook internationaal. Het toernooi, dat bijna altijd in de eerste weken van juli wordt gehouden, is daardoor een van de belangrijkste twee weken op de mondiale sportkalender geworden.

De All England Club, een club van tradities

De All England Club is wereldwijd bekend, niet alleen vanwege de geweldige wedstrijden die er plaatsvinden, maar ook vanwege de verschillende tradities die er in ere worden gehouden.

Op de baan moeten spelers zich houden aan een strikte, volledig witte dresscode. Dat geldt niet alleen voor de bovenkleding, maar ook voor alle zichtbare onderkleding en accessoires.

Outfits met gebroken wit of crèmekleurig worden niet getolereerd onder de "bijna geheel witte regel" die in 1995 werd ingevoerd.

Crème wordt echter wel getolereerd buiten het veld, met name in combinatie met aardbeien. Deze typisch Engelse traktatie is sinds de introductie tijdens de eerste kampioenschappen in 1877 niet meer weg te denken van de All England Club.

Toeschouwers staan vaak in de rij om de aardbeien met slagroom te bemachtigen en soms besluiten ze om die traktatie weg te spoelen met een koud glas Pimm's. De iconische cocktail werd geïntroduceerd in de jaren 1840 en Wimbledon's eerste Pimm's bar opende in 1971.

Volgens recente schattingen worden er tijdens Wimbledon twee weken lang 191.930 porties aardbeien gegeten en 276.291 glazen Pimm's gedronken.

En wat in de rij staan betreft, daar staat Wimbledon nou eenmaal om bekend.

De traditie van de Wachtrij van Wimbledon begon met de kampioenschappen van 1922. Toeschouwers kiezen er vaak voor om 's nachts - en soms al dagen van tevoren - te kamperen om een paar van de 1.500 beschikbare kaartjes voor de showbanen, waaronder het beroemde Centre Court, te bemachtigen.

De rij is een fenomeen op zich geworden. Duizenden tennisfans, die in de rij staan om toegang te krijgen tot de All England Club, vooral aan het begin van het toernooi, als er een aantal grote namen in actie te zien zijn op de buitenbanen.

Centre Court is het belangrijkste showbaan. De baan heeft 14.979 plaatsen en beschikt over de Royal Box, die vaak wordt gebruikt door leden van de Britse koninklijke familie.

Degenen die geen kaartjes voor Centre Court kunnen bemachtigen, kunnen hun geluk beproeven op het Aorangi Terrace - ook wel Henman Hill of Murray Mount genoemd.

De All England Club in cijfers

De All England Club beschikt over 38 grasbanen, waarvan er 18 worden gebruikt voor de kampioenschappen, Daarnaast zijn er dus nog eens 20 oefenbanen in Aorangi Park.

De locatie wordt in de nabije toekomst uitgebreid zodat daar ook de kwalificaties kunnen plaatsvinden. Momenteel zijn die nog in Roehampton.

Naast het Centre Court heeft het No.1 Court een capaciteit van 12.345 toeschouwers, Beide courts zijn voorzien van een uitschuifbaar dak, zodat Wimbledon niet langer verandert in een natte boel als het Britse weer zich niet gedraagt.

Het dak van het Centre Court werd in gebruik genomen voor de kampioenschappen van 2009, terwijl het No1 Court werd geüpgraded voor de 2019-editie van het evenement.

Wat betreft de meest gedecoreerde Wimbledon-kampioenen: Roger Federer heeft acht Wimbledon-titels gewonnen, één meer dan William Renshaw, Pete Sampras en Novak Djokovic, van wie de laatste zal proberen op gelijke hoogte te komen met de Zwitser op het toernooi van 2023.

Bij de vrouwen won Martina Navratilova negen keer de titel in het enkelspel. Bovendien won ze ook een indrukwekkend aantal van 11 titels in het dames- en gemengd dubbelspel.