Wimbledon: De grootste schokken bij de vrouwen

Het enkelspel voor vrouwen op Wimbledon 2024 is ondertussen in volle gang. Het grastoernooi heeft een rijke geschiedenis van schokkende resultaten.

De French Open-kampioen van dit jaar en nummer één van de wereld Iga Swiatek is favoriet om haar beste beentje voor te zetten op de All England Club, maar de Pool moet nog laten zien dat ze net zo dominant is op gras.

Titelverdedigster Elena Rybakina en nummer twee van de wereld Aryna Sabalenka behoren ook tot de favorieten, maar zelfs de grootste speelsters kunnen op hun slechte dag kwetsbaar zijn en wij hebben een aantal van de grootste verrassingen in de Open Era op SW19 uitgezocht.

Kathy Jordan tegen Chris Evert (1983)

De Amerikaanse ster Chris Evert was een sterspeler om rekening mee te houden in de jaren 1970 en 1980 en won van 1974 tot 1986 elk jaar minstens één Grand Slam-titel. Ze bereikte een recordaantal van 34 Grand Slam-finales, waarvan ze er 18 won, en kwam in 1983 naar Wimbledon nadat ze ten minste de laatste vier van de eerste 34 Majors waaraan ze meedeed had gehaald.

Evert's tegenstander Kathy Jordan was ook een goede speelster, tweede na Martina Navratilova op de Australian Open van 1983 (een toernooi dat Evert miste), maar ze was ongeplaatst op Wimbledon en er werd niet verwacht dat ze haar mede-Amerikaanse in de derde ronde in de problemen zou brengen.

De favoriet kampte echter met een buikgriepje de avond ervoor en Jordan nam het initiatief door Evert te verrassen met haar serve-and-volley spel en de eerste set met 6-1 te winnen. De normale dienst leek te worden hervat toen Evert, Wimbledon-kampioene in 1974, 1976 en 1981, een 4-0 voorsprong nam in de tweede set, maar Jordan vocht terug om de set, en de wedstrijd, te winnen in een tie-break.

Het jaar daarop bereikte ze de halve finale op Wimbledon, waar ze verloor van Navratilova, die haar grote rivale Evert versloeg in de finale.

Lori McNeil tegen Steffi Graf (1994)

Steffi Graf won haar eerste Wimbledon-titel in 1988, het jaar waarin ze een 'Golden Slam' won door te zegevieren op alle vier de majors en de Olympische Spelen in Seoul. Zes jaar later domineerde de Duitse nog steeds het vrouwentennis. Ze begon 1994 met het winnen van de Australian Open en volgde met toernooioverwinningen in Tokio, Indian Wells, Delray Beach en Miami.

Haar loting in de eerste ronde op Wimbledon zag er eenvoudig genoeg uit, aangezien ze haar eerste acht ontmoetingen met de Amerikaanse Lori McNeil, de dochter van American Football-ster Charlie McNeil, had gewonnen.

Graf werd verslagen door McNeil in een WTA Tour-evenement in Houston in 1992, maar een herhaling van dat resultaat op Wimbledon, waar ze de titel in vijf van de zes voorgaande jaren had gewonnen, was zeker uitgesloten.

Het Britse weer was onrustig, met onweerswolken die zich samenpakten boven het zuidwesten van Londen, en dat was ook zo voor Graf toen de speelsters hervatten op 5-5 in de eerste set na een lange regenonderbreking.

Ze dubbelde op setpoint, waardoor McNeil de openingsset met 7-5 kon winnen, en de Amerikaanse hield haar zenuwen in bedwang om de overwinning in de tie-break van de tweede set veilig te stellen. Het was de eerste keer dat een titelverdedigster in de eerste ronde van Wimbledon verloor, maar Graf kwam in stijl terug en won de titel in zowel 1995 als 1996.

Eleni Daniilidou tegen Justine Henin (2005)

De vierde-ronde nederlaag van Serena Williams tegen Sabine Lisicki in 2013 en het eerste-ronde verlies van haar zus Venus tegen de 15-jarige Cori Gauff in 2019 behoren tot de meer recente schokkende gebeurtenissen op Wimbledon. In 2005 arriveerde Justine Henin in Londen met een overwinningsreeks van 24 wedstrijden maar haar Griekse tegenstander Eleni Daniilidou zou hun eerste ronde-wedstrijd te winnen.

Henin was zich bewust van de dreiging van Daniilidou, nadat ze in 2002 op gras verloor in de halve finale van Den Bosch, en het koppel speelde een epische wedstrijd van drie sets waarin Henin kampte met een hamstringprobleem en Daniilidou behandeld moest worden voor een beenblessure.

Henin redde twee match points in de laatste set, maar haar opslag liet haar op het beslissende moment in de steek toen haar elfde dubbelfout van de wedstrijd haar tegenstander een 7-6 2-6 7-5 overwinning opleverde. Daniilidou kwam nooit verder dan de vierde ronde van een Grand Slam enkelspel, maar net als de andere underdogs die hier worden genoemd, heeft ze haar plaats in de geschiedenis van Wimbledon verdiend.

Let op: odds kunnen onderhevig zijn aan veranderingen