Michael Vanthourenhout versloeg Lars van der Haar en wist zondag de Europese titel veldrijden bij de elite-mannen te pakken.
De Belf uit West-Vlaanderen pakte zijn eerste titel bij de profs. "Dit voelt heel goed", aldus een dolblije Vanthourenhout na de wedstrijd tegen WielerFlits.
Vanthourenhout had er zelf niet echt op gerekend. "De voorbije weken waren iets minder. Op de Koppenberg voelde ik me wel iets beter, maar om Lars – die supergoed in orde is – te kloppen, is wel heel mooi."
"Vanaf het begin voelde het heel goed en op dit parcours moet je nooit panikeren, je moet gewoon je eigen koers rijden. Dat zag je op het einde ook wel, toen de sterksten naar voren kwamen. Ik en Lars hebben de koers gekleurd. Ik denk dat ik vandaag de sterkste was."
Vorig jaar wist Vanthourenhout al de Wereldbeker Namen te winnen. "Het is iets wat ik graag doe. Maar het moet nog altijd lukken, je moet nog altijd een heel goede dag hebben. Dat had ik wel vandaag."
Nat parcours
Het parcours in Namen was ’s ochtends nog droog, maar vlak voor de start begon het te regenen. "Eigenlijk was ik daar niet zo blij mee. Ik wou met Grifo’s starten, dus het was chaos om alles te veranderen. Maar ja, het was wel wat in mijn voordeel dat alles gladder werd. Dat ligt mij wel."
De wedstrijd monde uit op een tweestrijd tussen Vanthourenhout en Van der Haar. Dat gevecht leek bij het ingaan van de laatste ronde al beslist, maar Vanthourenhout was toen nog niet zeker van de winst.
"Ik was pas zeker dat ik zou winnen toen ik net voor de aankomst bovenkwam, want je kunt hier altijd materiaalpech krijgen. Het blijft verraderlijk. Ik denk dat het een van de mooiste dagen uit mijn carrière was."
De beste veldrijders komen ook op de weg in actie, zoals Wout van Aert en Mathieu van der Poel. Zij zullen zeker aan de start van de Ronde van Vlaanderen staan en de notering is 5.00 als onze eigen Mathieu van der Poel Vlaanderens Mooiste weet te winnen. Als Wout van Aert de Ronde wint is 6.00 de notering.
Van der Haar: "Maar ben op waarde geklopt"
Lars van der Haar moest zich vandaag tevreden stellen met de tweede plaats op het EK veldrijden in Namen. De titelverdediger was naderhand teleurgesteld, maar had wel vrede met zijn zilveren plak. "Ik kwam hier om te winnen, maar ik ben op waarde geklopt."
Van der Haar ging prima van start en kwam na een ronde als eerste door. "Ik zat goed mee naar die kasseienklim toe. Eli blufte naar boven. Ik dacht: als ik er nu bij kom, bluf ik er gewoon gelijk over. Dat pakte goed uit. Ik had de wedstrijd goed onder controle voor mijn gevoel, maar ik wisselde naar een lagere bandendruk en opeens, pats stond ik lek. Toen keerde de wedstrijd om in het voordeel van Michael."
Van der Haar is ervan overtuigd dat als hij geen lekke band had gehad hij had kunnen winnen. "Maar aan de andere kant weet je het nooit. Op dat moment stond ik niet onder druk, dan maak je ook minder fouten. Toen Michael terugkwam en zo goed bergaf reed, stond ik gewoon onder druk. Dan is een foutje snel gemaakt. Helaas maakte ik twee kleine en één hele grote, toen ik op die paal reed. Daar had ik wel serieus last van."
"Ik schoof gewoon weg met mijn voorwiel, maar ik schoof helaas net tegen een paal aan met mijn hand. Mijn shifter zat ook nog vast in het lint. Voordat je dan een keer weg bent… Ik kon toen ook een ronde slecht remmen met mijn rechterhand, ik heb nu ook wel goed pijn."
Het verschil bleef daarna rond de twintig seconden hangen. "Maar dat was wel teveel, als Michael geen fouten maakte. Ik kon bergop misschien een of twee seconden pakken, ik bleef druk zetten, maar hij maakte geen fouten. Natuurlijk ben ik teleurgesteld. Ik kwam hier om te winnen, maar ik ben op waarde geklopt. Ik heb wel een beetje pech gehad, maar uiteindelijk heb ik er vrede mee."
Bondscoach Sven Vanthourenhout ontroerd
Sven Vanthourenhout zag zondag zijn neefje Sven Vanthourenhout het Europees kampioenschap veldrijden in Namen winnen.
"Dit doet deugd", zei hij geëmotioneerd. "Ik kan niet zeggen dat we samen opgegroeid zijn, maar we hebben samen wel een verleden achter ons liggen. (…) Onze vaders zijn broers”, legt Sven Vanthourenhout uit. “Met Michael en Diether (de broer van Michael, red.) zit ik in een Whatsapp-groepje, we hebben veel aan elkaar. De voorbije jaren zijn we veel met elkaar opgetrokken. Nou ja, laatste jaren. Ik ben 41 jaar en ik denk dat beide jongens al bijna dertig jaar belangrijk zijn in mijn leven."
