Schulting wereldkampioen shorttrack op 1500 meter, Velzeboer weer de beste op 500

Hollandse glorie bij de wereldkampioenschappen shorttrack in Seoul. Suzanne Schulting greep de wereldtitel op de 1500 meter. Xandra Velzeboer was wederom de beste op de 500 meter. En dat was nog niet alles.

De 25-jarige shorttrackster Schulting bleef in een spannende finale titelverdedigster Choi Min-jeong uit Zuid-Korea en Kim Boutin uit Canada voor.

Schulting kon zich in het begin van de race nog een beetje verstoppen achter de Amerikaanse Kristen Santos-Griswold. Ze ving vervolgens de aanval van de Zuid-Koreaanse Choi goed op en versnelde in de laatste drie ronden. Daardoor kwam geen van de concurrenten er nog bij en reed ze overtuigend naar de titel.

"Dit is zo vet, bizar in het hol van de leeuw", zei Schulting bij de NOS. "Ik heb de olympisch kampioene verslagen. Dat wilde ik zo graag. Op deze afstand wist ik dat het heel lastig zou worden omdat de concurrentie zo groot is."

Met rust en vertrouwen

Schulting zei op rust en zelfvertrouwen naar de titel te zijn gereden. "Ik genoot van de sfeer in het stadion, mijn hoofd was koel." Ze zag haar voormalige coach Jeroen Otter vooraf op de tribunes zitten. "Ik zag hem zwaaien en toen dacht ik dat moet goedkomen." Voor Schulting is de druk er nu af, zei ze. "Op de 500 meter heb ik alleen maar wat te winnen. Het is lekker om zo die afstand in te gaan."

Het is voor Schulting de tweede wereldtitel op de 1500 meter. Bij de WK in 2021 in Dordrecht pakte ze het goud op alle afstanden. Vorig jaar miste Schulting de WK in Canada door een coronabesmetting.

Nederlands podium op 500 meter

Shorttrackster Velzeboer is voor het tweede jaar op rij wereldkampioene op de 500 meter geworden. In de finale in de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul bleef ze landgenotes Suzanne Schulting en Selma Poutsma voor. Nooit eerder bezetten drie Nederlandse shorttracksters het WK-podium.

Meteen bij de start nam Velzeboer (21) afstand van Schulting en de rest. Op enige afstand van de supersnelle wereldrecordhoudster schaatste Schulting, die vanaf de vierde positie startte, naar haar tweede WK-medaille van de dag, met in haar kielzog Poutsma. Die pakte net als bij de WK in 2021 brons door Rikki Doak uit Canada en Corinne Stoddard uit de Verenigde Staten voor te blijven.

Velzeboer verraste vorig jaar bij de WK in Montreal door de wereldtitel te veroveren. Dit seizoen bewees ze met drie wereldbekerzeges en de eindzege in de wereldbeker de snelste te zijn op de kortste afstand.

Het was Velzeboer nog niet gelukt om Schulting in een belangrijke finale te verslaan. Bij de wereldbeker in Dresden dit seizoen troefde Schulting haar in de finale af. Bij de WK vorig jaar ontbrak Schulting door een coronabesmetting. Bij de EK dit jaar, waar Schulting won, werd Velzeboer al vroeg uitgeschakeld door een valse start.

Jubelstemming

De 21-jarige Culemborgse maakte in de Zuid-Koreaanse hoofdstad Seoul haar status als topfavoriete helemaal waar. "Niet normaal, zo gaaf", zei ze bij de NOS na haar overwinning voor landgenotes Suzanne Schulting en Selma Poutsma. "Toen ik zag dat we met z'n drieën op het podium stonden, kwam er nog een ontlading."

Velzeboer verraste met goud bij de WK vorig jaar in Montreal, maar was al lang geen verrassing meer toen ze afreisde naar de WK in Zuid-Korea. Ze won drie wereldbekerwedstrijden en het eindklassement op de 500 meter en schaatste bovendien de snelste tijd ooit op die afstand. "Dat ik het nu weer doe, is supervet."

Velzeboer zei vooraf aan de WK dat ze zocht naar de onbevangenheid waarmee ze een jaar geleden naar de titel schaatste. "Nadat ik het wereldrecord had gereden en wereldbekers ging winnen, werd misschien verwacht dat ik dat zo maar weer doe. Ik had nu goede focus en heel veel zin erin. De kern was spanning en zelfvertrouwen. In de training reed ik supersnelle rondetijden. Ik dacht: dat ga ik het in de wedstrijd ook laten zien."

Het volledige oranje podium was een primeur voor Nederland en lang niet vertoond op een WK. Schulting vond het fantastisch om 'in het hol van de leeuw' te winnen "als leeuwinnen".

Poutsma beschreef het als nummer 3 misschien wel het best. "Ik keek voor me en zag een oranje pakje, een oranje pakje en keek naar mezelf en zag nog een oranje pakje. Dat is echt prachtig."